Kaulitz als buren

[edit] ik doe toch nie mee

ooc; sorry meiden, dat ik nu pas reageer
Reden: het is feestweek hier, wat inhoudt dat ik alleen thuis ben om te slapen. Morgen is het afgelopen, dus dan zal ik actiever zijn en hopelijk ook minder sheisse schrijven, ik weet dat dit slecht is maar ik moest toch wat x]

Bic;
Bill keek naar zijn eigen weerspiegeling in het autoraampje. Naast hem zat zijn broer, maar hij had de pogingen een gesprek te beginnen al aan het begin van deze reis opgegeven. Tom leek niet in de stemming om te praten, hij was er niet bij. Zijn gedachten leken mijlenver, ergens tot waar Bill niet kon doordringen.

Aan het piepen van de remmen merkte Bill dat ze gingen stoppen, wat betekende dat ze bij hun nieuwe thuis waren aangekomen. Deze gedachte bracht kriebels in zijn buik omhoog. Stilletjes wenste hij dat hij de deur van de auto niet open hoefde te maken, dat hij gewoon kon blijven zitten. Hij was gewend geraakt dat overal waar hij kwam bewonderd en aangesproken te worden, het was lang geleden dat hij voor het laatst zelf contact had moeten leggen. Met een knoop in zijn maag stapte hij uit, het felle zonlicht verblindde zijn ogen. Hij kneep ze tot spleetjes toe, en zag hoe uit een van de huizen een groepje mensen op hem af kwam lopen. Ongetwijfeld de nieuwe buren.

"Zie je het dan niet Anthira?" vroeg Zoë verbaasd. "Onze nieuwe buren zijn gearriveerd."
Dat ze knap waren kon ze al van ver zien. (nuja, vér, ze stond er amper 15 meter vandaa) Toch was ze heel verbaasd over hun uiterlijk. Aan de uitleg van de buren had ze al kunnen merken dat het broers waren, maar toch leken ze in de verste verte niet op elkaar.
Plots werdt Zoë heel erg zenuwachtig. Lag haar haar wel goed? Had ze wel de juiste kleren aan? Alles begint met een eerste indruk, dat wist ze nu al wel als de beste. Toen ze de vorige keer indruk wou maken op een jongen liep het grandioos mis. Ze had al vanalles gehoord over hoe belangrijk het was om oogcontact te maken en daar was ze toen zo druk me bezig dat ze niet merkte dat ze recht op een paal afstapte... tot ze ertegen liep en achterover in een plas water viel. Haar kansen waren bij die jongen op slag verkeken en haar vriendinnen hadden iets om nog lang over te vertellen.
Nee, dat moest nu zéker beter.

Ooc; Live_my_life, probeer niet in afkortingen te praten en zonder smiley's.

Dus dit:
"Zie je het dan niet Anthira? 0.o"
Zonder de smiley

En dit:
Lag dr haar wel goed?
Zonder afkorting
Lagen haar haren wel goed / Lag haar haar wel goed?
Dit kan wel..

Niekje schreef:

Ooc; Live_my_life, probeer niet in afkortingen te praten en zonder smiley's.

Dus dit:
"Zie je het dan niet Anthira? 0.o"
Zonder de smiley

ow, dat beschouw je ook als smiley. Ik dacht alleen die gekleurde dingen niet ^^

Niekje schreef:

En dit:
Lag dr haar wel goed?
Zonder afkorting
Lagen haar haren wel goed / Lag haar haar wel goed?
Dit kan wel..

Daar heb ik speciaal "dr" van gemaakt omdat je anders met een herhaling in die zin zit en dat leest niet zo gemakkelijk vind ik. Maar goed, als jij wil dat ik het aanpas zal ik daar niet moeilijk over doen

Verwilderd keek ze naar Zoë. "Zijn de buren er?" Haar blik vloog naar buiten. Inderdaad was een verhuiswagen de straat in gereden en uit een auto stapten twee jongens. Anthira nam nog een hap van haar brood en liet het toen liggen. Ze had geen honger meer. "Je moet je niet zo druk maken! Alleen daarom gaat het altijd mis. Zullen we onze tanden poetsen en dan de onszelf aan de buren voorstellen?" stelde Anthira voor. Ze herinnerde zich nog wel de vorige keer dat ze zich zo uitsloofde voor een jongen. Toen ging het grandioos mis. Dat moest dit keer niet gebeuren. Dit keer moest ze gewoon zichzelf zijn en niet zo druk maken, dan zou het vast en zeker allemaal goed komen.
Anthira rekte zich nog éénmaal uit en stapelde haar glas en mes op haar bord, om deze vervolgens in de vaatwasmachine te plaatsen. Want die hadden ze gelukkig wel. "Help je even?" vroeg ze aan Zoë. Terwijl ze alweer terug liep om wat brood te pakken en op te bergen.
Zelf was ze nooit zo zenuwachtig bij jongens, die waren namelijk ook gewoon mensen. Ze bleef meestal zichzelf, al kon ze zich een beetje uitsloven bij een jongen die ze leuk vond. Maar uitsloven om een goede indruk te maken? Nee, dat deed ze niet.

Sorry, ik denk dat ik er nog aan moet wennen dat ik alleen Bill kan besturen.. ik zal er bij mijn volgende post op letten.

ik denk niet dat het zin heeft om iets nieuws te schrijven, aangezien ik niet verder kan gaan omdat de meisjes nog niet naar buiten zijn gekomen.

Ooc; Moet er nog iemand een intro schrijven? Of ligt dat aan mij? XD

Ooc;
Nell, dat klinkt niet erg aardig.

Bill, ze heeft wel gelijk. Dit is niet zo goed. Ik zal even proberen uit te leggen wat er fout is, want ik weet niet precies hoe ik dat moet doen.

1.
De twee meisjes en de twee jongens stonden tegenover elkaar, alle vier even zenuwachtig en erop gebrand een goede indruk te maken. Zoë was het spontaanst, ze was recht op de broers afgelopen en had hen een knuffel gegeven, wat ze totaal niet gewend was als ze een vreemde ontmoette. Haar zusje - Bill was haar naam even kwijt - hield zich wat meer op de achtergrond.
Maar zijn eerste indruk van de meisjes was goed, ze lieten aan niks merken dat ze iets tegen hun uiterlijk hadden.

Wanneer zijn Zoë en het zusje naar buiten gelopen dan? Dat kun je nergens in de voorgaande posts vinden. Daarbij weet je niet of Tom graag een goede indruk wilt maken. Of bill dat wilt, dat is jouw keus. Maar je mag niet bepalen of de rest dat ook wil. Misschien schrijven ze wel daarover, maar dan weet Bill het nog niet... Aangezien dat binnen wordt besproken en Bill niet bij Zoë en dat zusje binnen staat.
Dus tja, ik wil graag dat je je post overnieuw schrijft en dat Zoë en het zusje er dus níet in voorkomen, tenzij je ze binnen ziet bewegen ofzo. Je kunt niets over hun karakter zeggen en ook niet echt over hun uiterlijk. Je kunt ook niets zeggen over hoe Tom zich voelt.

Aan de rest, niet posten tot Bill het heeft aangepast...

Aan Zoë en zusje, kunnen jullie misschien wat ópschieten met naar buiten komen. Ik kan met Tom helemaal níets nu... Ja, naar binnen gaan, maar dat werkt ook niet echt hmm? En als jullie helemaal posts gaan maken over indruk maken enz. terwijl ik al een tijdje de aankomst heb gepost, dan kunnen wij vrij weinig.

ooc; @ Bill Lovertt!! <3
Wil je aub niet in mijn plaats beslissen of ik Bill al dan niet een knuffel geef


bic;
Neej Anthira , ik kan nu echt niet helpen. Je wéét hoe onhandig ik ben als ik zenuwachtig ben. Ik zou toch maar alle borden op de grond laten vallen. Laat maar staan, ik doe het straks wel als ik weer wat gekalmeerd ben." Met die woorden rende Zoë nog een laatste keer naar de spiegel en stapte ze rustig naar buiten. Nuja, ze zàg er rustig uit, maar vanbinnen voelde ze zich helemaal niet zo ontspannen. Ze was één grote brok stress. Niets mocht nog misgaan. Die twee jongens zagen er écht leuk uit. Vooral die met zin lippiercing en dreadlocks zag er héél schattig uit.
"Hoi, mijn naam is Zoë" zei ze terwijl ze op de broers toe stapte "Ik veronderstel dat jullie onze nieuwe buren zijn? Wie van jullie is Gill en wie is Tim?"

Anthira kon niet geloven dat Zoë zonder haar naar de buren ging. Ze vroeg niet eens of ze mee wilde. Redelijk boos op haar zus stormde ze de trap op naar de wc. Daar poetste ze haar tanden. Het ging met trillende handen, woede kon haar verblinden. Snel, maar nauwkeurig, poetste ze haar tanden. Uiteindelijk kon ze niet aan komen zetten met een mond vol voedsel en die dan ook nog stonk. Nee, dat was niet echt een goede indruk.
Met veel gepeuter kreeg ze haar elastiekje uit haar haren. Eénmaal ging ze met een borstel door die haren. Niet dat dat veel uitmaakte. Het bleef donkerbruin en krullend. Daar zou geen stijltang iets aan kunnen doen. Anthira wierp een kritische blik in de spiegel. Haar haren zaten oké, in ieder geval niet slecht. Haar tanden waren gepoetst en met een beetje mascara op haar wimpers zag ze er niet eens zo slecht uit.
Anthira liep de trap rustig af, wierp nog éénmaal een blik in de spiegel. Ze zuchtte. "Heerlijk, nieuwe buren." Ze vond het maar om één enkele reden vervelend, het had betekend dat een hele goede vriendin verhuisde. Voor de rest zag ze er helemaal niet tegenop. Nieuwe mensen ontmoeten was leuk en in de verte zagen ze eruit als hele knappe jongens.
De deur klapte achter haar dicht. "Vervelende tocht ook," mompelde ze even. Anthira stond buiten. De zon straalde verwarmend op haar bruine huid. Gebruind door de zon. Na even om zich heen te hebben gekeken liep Anthira naar haar zus toe, die zich blijkbaar al had voorgesteld. "Heey, ik ben Anthira," zei ze met een zachte glimlach. Haar grijsblauwe ogen straalden nieuwsgierigheid af. "Zoë is mijn zus. Wie zijn jullie?"

Aan de andere kant van de auto stapte ook Bill uit. Tom keek eventjes naar hem, maar niet lang. Al vrij snel kwam een meisje naar buiten. Tom bekeek haar eventjes. Ze zag er niet veel jonger dan hijzelf uit. Ze had grappig haar, met roze plukjes. Voor de rest zag ze er gewoon 'normaal' uit. Wat dat dan ook was.
Ze kwam regelrecht naar hun toe en stelde zich voor. Daarna vroeg ze wie van hun Gill was en wie Tim. Tom schoot in de lach. Hij grijnsde breed naar haar en zei toen:' Ik ben Tim en hij daar is...' Hij grijnsde nog ietsjes breder 'Gill...' Hij keek zijn broertje eventjes aan.
'Zo is het toch, hè Gíll?' Met nadruk op de naam keek hij zijn broertje vrolijk aan. Hij vond het wel grappig.

Al snel kwam er een tweede meisje naar buiten. Uit hetzelfde huis. Zij zag er iets jonger uit, maar zeker niet jonger dan een jaar of vijftien, zestien. Misschien zelfs zeventien. Hij was nooit zo goed in het schatten van leeftijden, vandaar dat hij er ook nooit over nadacht. Daarbij, wat maakte het de fans uit of hij dat kon onthouden?
Hij keek nog eventjes naar het meisje. Bruine krullende haren en slank, dat was het eerste wat hij over haar kon zeggen, voordat zij zich ook voorstelde.
'Ik ben Tim en hij is Gill...' Tom knipoogde naar haar.

hye sorry schatties , mr 't buuurmeisje heeft nu pas tijd om te posten.
zal ff beginne darlings ..

Ooc ; Verveeld staarde ze door het raam van de auto.
Dit zou de laatste keer zijn dat ze door deze straat reden.
Gisteren was de verhuiswagen reeds vertrokken samen met Steff' s ouders die het huis in Amerika zouden inrichten.
zij was achtergebleven , in de hoop langer te kunnen genieten van haar oude leventje .
Waarom hadden haar ouders het huis nu ook aan Gill en Tim of hoe ze ook heten verkocht ?! Alles was toch perfect ? Ze had vrienden , een schat van een boyfriend ...
Dat had ze nog het ergste gevonden. Piter had het meteen uitgemaakt toen ze verteld had dat ze naar Amerika zou vertrekken.
Iets schoot haar te binnen , Zoë .
Die zou ze nog het meeste missen , telkens als er iets was kon ze bij haar terecht. Ook vertelde Zoë meteen wat ze van haar teksten vond.
Ooit hadden ze erover gefantaseerd dat Steff zou doorbreken en heel de wereld aan haar voeten zou liggen.
Samen zouden ze rondreizen , samen met z'n tweeën .
Maar dat alles zouden alleen maar herinneringen blijven.

Ooc; Heey Steff, geeft niet hoor.
Ik heb nog wel een paar opmerkingen:)

Ten eerste, als iets níet met het verhaal te maken heeft, gebruik je Ooc;
Je hebt wel netjes Bic; gebruikt.

Dan ten tweede. Tussen een woord en een Punt/Komma/ ! / ? enz. hoeft géén spatie.

Kijk eens naar jouw stukje en dan naar het stukje hieronder:

Dit zou de laatste keer zijn dat ze door deze straat reden.
Gisteren was de verhuiswagen reeds vertrokken samen met Steff' ouders die het huis in Amerika zouden inrichten.
zij was achtergebleven, in de hoop langer te kunnen genieten van haar oude leventje.
Waarom hadden haar ouders het huis nu ook aan Gill en Tim of hoe ze ook heten verkocht?! Alles was toch perfect? Ze had vrienden, een schat van een boyfriend...

Ook doe je meestal geen ?! achter elkaar. Dus, het is niet erg dat je het hebt gebruikt, maar niet tevaak.
Dan ook nog... als je puntjes ergens achter zet, dan moeten het er drie zijn, niet twee

Dat zijn kleine dingetjes, dus dat maakt niet zoveel uit.
Dan nog wat spellingsfoutjes. Dat is vooral op het laatst:
zen --> z'n
Maar dat alles blijft alleen maar herinneringen ... --> Maar dat alles zouden alleen maar herinneringen blijven...

Ooc , lieve schatties !

sorry vr de kleine foutjes heb alles netjes aangepast.

Ooc; geeft niet hoor !

"Tim en Gill," zei ze met een glimlach. De jongens waren knap, zoals ze in de verte al gezien had. Maar ze waren wel minstens 2 jaar ouder dan zij was. Even zuchtte ze. Denkend aan haar vriendin, om vervolgens haar hoofd te schudden en weer een glimlach op te zetten.
"Waar komen jullie vandaan?" vroeg ze. Hun namen was niet genoeg voor haar. Ze wilde graag weten hoe deze jongens hier waren gekomen en waarom. Vooral de waarom.

De jongen die bij haar stond had dreadlocks, hij was langer dan zij was. En ondanks zijn brede kleding, leek hij toch redelijk slank en smal te zijn. Het kwam door zijn schouders, deze waren niet héél erg breed. Hij had een mooi knap gezicht en bruine kijkers. Zijn stijl en uiterlijk beviel haar wel. Nu zijn innerlijk nog en misschien kon er echt een vriendschap ontstaan.
De jongen die verderop stond, kon ze niet heel goed zien. Toch zag ze wel dat hij zwart haar had, lang was en net zoals Tim bruine kijkers had. Het had een smal en slank lichaam. Zijn gezicht zag er jong uit, daarbij was het een knap gezicht.

'Het zijn vast broers,' dacht ze. Het moest wel, ze leken ontzettend veel op elkaar. Ondanks hun kledingstijl. Maar ze mocht niet vooroordelen. Misschien waren ze gewoon goede vrienden en dat ze toevallig erg op elkaar leken. Of ze waren homo's. Alles kon tegenwoordig, dus ze mocht zeker geen conclusie trekken.

Ooc; Een postje waar jullie veel aan hebben

"Jah, dat wou ik ook net vragen." zei Zoë "Waar jullie vandaan komen. Ik zie dat jullie niet van Griekenland zijn, daar zijn jullie te bleek voor." Met die woorden pakte ze Tim's arm vast om hem het verschil te laten zien. "Zie je wel." zei ze met haar liefste glimlach.
Zoë wuifde even naar Gill en wenkte hem om hem in het gesprek te betrekken. Gill stond nog te ver weg om hun gezichten te kunnen vergelijken. Daarom vroeg zij of ze echt broers waren. "Ik bedoel maar... jullie kledingsstijl is echt totààl anders." voegde ze er nog aan toe terwijl ze even met haar wenkbrauwen fronste.
Ze hoopte maar dat haar buren haar niet in de maling hadden genomen door haar dit te laten geloven. Dat was dan hun laatste goeie (hum-hum) grap geweest voor ze naar Amerika vertrokken. Wie weet was het wel een homo koppel en waren al haar inspanningen om goed voor de dag te komen in één klap niets meer waart.

Tom keek naar de twee meisjes. De jongste begon weer te praten. Ze vroeg waar ze vandaan kwam. Tom keek eventjes achterom naar zijn broertje, maar deze was nog niet gekomen. Hij zou zo wel komen, hij had z'n tijd nodig, waarschijnlijk.
Langzaam draaide hij zijn hoofd weer terug terwijl hij zo wachtte met antwoorden op de vraag. Hierdoor kon hij zien dat hij door beide meisjes duidelijk werd opgenomen. Hij glimlachtte eventjes. Met het punte van zijn tong drukte hij daardoor tegen zijn piercing aan. Hij vroeg zich af of de meisjes wel gewend waren aan zulke stijlen en alles wat nog meer anders was.

Ondertussen was de oudste weer begonnen met praten. Tom keek haar aan terwijl hij bijna in de lach schoot door haar gepraat. Hij keek naar hun armen en naar het verschil. Já, hij was wit, maar daar kwam nog wel verandering in...

'We komen uit Duitsland, we zijn...' Hij stopte nog net op tijd. Hij wilde bijna zeggen dat ze er twee waren uit de band Tokio Hotel. Maar dat was beter van niet. Ze waren hier toch voor hun rust?
'Allebei negentien jaartjes oud...' Ging hij onverstoorbaar verder.
'Oh en we zijn een tweeling.' Hij draaide zich om naar achteren. 'Bill! Ehh, Gill!' Versprak hij zich, 'kom er eens bij!'
Hopelijk zou zijn broertje er nu wel bij komen. Misschien ook niet.

Ik kom even melden dat de pc van Bill Lovertt!! <3 is gecrasht, en dat ze dus minstens een week (mss langer) niet online kan komen
Het spijt dr echt, ze weet dat het heel irritant is omdat jullie een vervanger moeten zoeken nzo.. Mr ze kan er nix aan doen!!

De jongen voor haar neus leek zich even om te draaien. Of hij keek in ieder geval achterom naar de andere jongen. Ze voelde een giechelbui opkomen. Maar door veel te slikken en op haar borst te kloppen, leek het enkel alsof ze zich verslikte. Nog even naknipperend met haar ogen keek ze weer naar Tim. Hij draaide zich net terug. Nu pas viel de piercing in zijn lip haar op. Ze vond het wel leuk staan. Er was alleen iets raars aan, de piercing bewoog. Anthira haalde haar schouders op, waarschijnlijk kwam het door Tim.

Nadat Zoë was uitgepraat kreeg Tim zijn stem terug. Hij kwam uit Duitsland en ze waren beide 19 jaar. "Wow, okay dan. Waarom zijn jullie helemaal hier heen verhuisd? Ik bedoel, je laat toch niet zomaar Duitsland achter om op Kreta te wonen?" vroeg ze met een verbaasde blik in haar ogen. Anthira vond dat de jongens op zich wel oud waren. 19 jaar. Dat betekende 3 -bijna nog maar 2 - jaar ouder. Dat was toch aardig wat.
"Oh en we zijn een tweeling." was de opmerking waarvan ze op keek. Anthira keek nog eens naar beide jongens. Eigenlijk leken ze best wel veel op elkaar. Als je even de kledingstijl en het haar wegdacht, zag je bijna twee identieke personen. Ze moest erom grijnzen.
"Bill! Ehh, Gill!" sprak Tim vervolgens. Met een verbaasde blik op haar gezicht keek ze van Tim naar Gill. Als hij Gill heette tenminste. Achterdochtig als ze was, begreep ze dat hier iets niet helemaal kloppend was. "Zeg hoe heet die broer van jou nou? Bill of Gill? En hoe heet jij?" Haar stem klonk vragend maar vriendelijk.

ooc; is het goed dat ik de rol van Bill even over neem??

bic; Zoë;
"Bill?? Zei hij Bill?" vroeg Zoë aan haar zusje. "Zei jij net Bill" vroeg zo onmiddelijk daarna aan Tim. Tjah, ze was altijd te ongeduldig om een antwoord af te wachten. Ze bekeek Tim van kop tot teen en wende daarna haar blik naar Gill. Ook hem bestudeerde ze nauwkeurig in afwachting van een antwoord van Tim. Noemde hij wel Tim? De vraag van haar zusje deed ook bij haar vragen rijzen. Begonnen de nieuwe buren nu al onmiddelijk tegen hen te liegen? Speelden ze onder één hoedje met hun vroegere buren? Had ze hun gewoon verkeerd verstaan toen ze zich aan elkaar voorstelden? Of had Tim zich toch gewoon versproken?

Opnieuw was het het zusje dat begon met een vraag te stellen. Zij was of de nieuwsgierigste, of gewoon de snelste. Daar kwam hij later waarschijnlijk nog wel achter.
'Tja, waarom zijn we weggegaan uit Duitsland.' Opnieuw draaide Tom zich om naar Bill. Heel even maar, bijna meteen keek hij de meisjes weer aan en glimlachte eventjes kort.
'We wilden gewoon wat...anders. Ik bedoel. Dit kun je niet met Duitsland vergelijken toch? Het is hier behoorlijk warm.'

Hij ging met zijn hand naar zijn pet en trok daar zijn muts ietsjes omlaag. Zodat het precies het littekentje op zijn wenkbrauw verborg. Zo was het precies goed, wist hij. Al deed hij het natuurlijk liever met spiegel.

'Oh trouwens. Hij heet geen Gill hoor. Leuk bedacht, ik weet niet hoe jullie erop kwamen, maar hij heet Bill. En ik ben Tom.' Hij knipoogde naar de meisjes en lachte vriendelijk, alsof het nooit was gebeurd. Hij had geen idee hoe de meisjes erop zouden reageren, maar dat boeide ook niet. Hij vond het wel grappig. Natuurlijk stonden de meisjes weer bij hém en niet bij Bill, dus moest hij ook zijn eigen grapje weer oplossen. Hmm, dat was soms wat minder.

Ooc; Van mij mag je Bill spelen

ooc;
zal er elke keer ff bijzetten wie ik speel dan
Als Bill Lovertt!! <3 er weer is neemt zij het maar weer over

bic; Zoë;
"Oooooooow, onze buren zeiden dat jullie Gill en Tim Kowlotz noemden!! Sooooooorry!" Achwat, het leek toch wat op elkaar. Maar die Tom - zoals hij nu blijkbaar noemde - was dus wel een grapjas. Dat zat al goed, maar dan wist ze ook dat ze daar in de toekomst voor moest oppassen. Weer dwaalde haar blik af naar Gill - nee, Bill - die nog steeds alleen de wagen aan het uitladen was.
"Moeten we hem niet even gaan helpen" vroeg ze aan Tom en Anthira. Nog zonder hun antwoord af te wachten stapte ze vooruit om die arme stakker een helpende hand te bieden. Bovendien moest ze hém toch ook nog leren kennen.
"Hej, mijn naam is Zoë" zei ze toen ze hem dicht genoeg genaderd was.

bic; Bill;
Bill had heel de tijd het drietal kunnen gade slaan. Even zag hij Tom omkijken en hij hoorde hem vaag de naam Gill roepen. Geen idee wat dat te betekenen had. Hij was vast weer gewoon één van zijn flauwe grapjes aan het uithalen. Dat deed hij altijd als er meiden in de buurt waren.
Bill was nog niet direct naar de meisjes - en Tom - toegelopen, hij hield niet zo van de drukte. Onvermoeid ging hij door met de wagen uit te laden.
Toen hij weer opkeek stond er plots één van de meisjes naast hem. Ze had zwart haar met roze plukken in. Ongeveer zoals dat van hem, maar dan korter en met roze in plaats van wit natuurlijk.
"Hej, mijn naam is Zoë" hoorde hij haar zeggen. "Euhm, Bill." stammelde hij. Hij had er eigenlijk helemaal nog geen zin in om nu al te socialisen. Ze waren nog maar net aangekomen en hij hoopte op een beetje rust om te bekomen van de lange reis.

"Hmm, dat snap ik wel. Ik.. eeh ik bedoel wij zijn ook aardig wat keertjes verhuisd. Hé" zei ze terwijl ze haar zus een zachte por in haar zij verkocht. Vervolgens glimlachte ze zoet alsof het nooit gebeurd was. "Maar jullie zijn alleen verhuisd omdat je naar Kreta wilde? Of zat er nog wat anders achter?" Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze Tim aan. Want op dat moment was ze er nog niet achter wat zijn echte naam was.

Anthira keek even toe hoe de jongen zijn muts en pet iets anders zette. Ze moest er even om giechelen, al snapte ze van zichzelf niet waarom. Maar dat liet ze niet blijken, of zo min mogelijk in ieder geval. Zelf trok ze haar hemdje iets omlaag zodat je haar -net ontblote- buik niet meer kon zien. Ze vond het nooit zo prettig als mensen haar buik zagen. Ze vond het allemaal wat te bottig. Het liefst had ze er een klein beetje vet aanzitten.

"Geen Gill." mompelde ze zachtjes. Zoiets had ze eigenlijk al verwacht vanaf het moment dat Tim zich had versproken. "Tom?' Vroeg ze nu verbaasd en iets te hard eigenlijk. Anthira bekeek de jongen even en vond hem eigenlijk wel een Tom persoontje. Ze zag de knipoog en de vriendelijke lach en schoot eventjes in de lach. "Nou, we hebben het dus van onze buren. En wij heten echt Zoë en Anthira hoor," nu was zij degene die knipoogde en vriendelijk lachte.
Zoë stelde nu voor om Gill, Bill, of was het Gill? Nee hij had echt Bill gezegd. Zoë stelde in ieder geval voor om de andere helft van de tweeling te gaan helpen. Eigenlijk moesten ze dat wel doen, maar Anthira had er totaal geen zin in. Even zuchtte ze en keek Tom vragend aan. Ze wachtte even af wat hij ging doen. Misschien hielp hij mee of hij liet zijn broertje juist alles doen. Zoals verwacht liep haar zus wel gelijk naar Bill toe.